กิลนี้ได้ก่อตั้งขึ้นมานานมากๆ ตั้งแต่ episode 1.0 แล้ว ต่อมาตอน episode 2.0 ที่ยังสามารถฆ่าบอสได้ กิลนี้เป็นกิลที่ดังมาก เพราะล่าบอสเก่ง ใส่ของเริดหรูกันทุกคน แต่ตอนหลังมา แตกกันเพราะว่าความหน้าม่อของไอ่ตั้ม ซึ่งไปม่อออยแฟนขวัญจัย(มั้งนะ มีคนเล่ามาแบบนี้ เอามาเล่าอีกต่อ แต่ confirm อีตั้มหน้าม่อ) ก็เลยผิดใจกัน ขวัญจัยและออย และเพื่อนบางส่วน ไปตั้งกิลใหม่เป็น relationship ซึ่งตอนหลังมา ได้เป็นศัตรูกัน

ตอนแรกสุดที่เรารู้จักกิลนี้ก็ตอน 2.0 นั่นแหละ เมื่อก่อนบอสดักฆ่าได้ เราก็เป็นพรีสแมกนัส ซึ่งบ้าล่าบอสมาก ล่าทั้งวันทั้งคืน ที่รู้จักเพราะหมั่นไส้(เกลียด)กิลนี้ ชอบมาแย่ง mvp กรู

พอตอน episode 3.0 มา บอสปรับพลังใหม่เป็นหลักแสน ซึ่งทำให้ล่ายากขึ้น แต่ตอนนั้น บอสมันยังไม่วิงหนี เมื่อก่อนตอน 3.0 จะมีพักนึง ที่เซิฟปิดเปิดเป็นเวลา ปิด 4 ทุ่ม เปิด 6 โมงมั้ง ทุกเช้าตอน 6 โมงก็จะเข้าไปล่าบอสเป็นประจำ ซึ่งถ้าใครล่าบอสตอนเช้าๆ เมื่อก่อนคงจะจำเราได้ แต่คนในกิลตอนนี้คงไม่มีใครรู้จักเราแล้ว เพราะมีแต่เด็กใหม่ๆ ที่พึ่งมาเล่นตอนหลัง

เช้าวันหนึ่ง ก็เข้าไปล่าบอสตามปกติ........เจอบาโฟแล้ว ร่ายแมกนัส...... ลากเข้า ฮีลตัวเอง วิงหนี (วน loop ไปเรื่อย)
และแล้ว แอสนางหนึ่ง อี Zephyl2 มากับพรีสอีกนางหนึ่ง อี นางสาวไม่จำกัดนามสกุล ก็เข้ามาแจม และเราก็โดน อีนางสาวฯ วาปใต้ตรีน (แต่ขอโทษ สาย dex ว่ะ 5555) อี Zephyl2 ก็ลากบอสใส่ บอกตามตรง ตอนนั้นเกลียดกิลนี้มากกกกกกกกกกก เจอกันเป็นลากฆ่ากันทุกที ตอนแรกๆ ก็พอทน ตอนหลังๆ เลยต้องรวมตี้เป็นของตัวเองมาล่าแข่งกะมันมั่ง ล่าไปล่ามาก็สนิทกันไปโดยปริยาย

แล้วพอ 4.0 guildwar มา ก็เลยมาเข้ากิลนี้ ตามคำเชิญของ Zephyl2

พอเข้ามา "พระเจ้าช่วย!!! ทำไมมีแต่ 90+ วะ (ตอนนั้นก็ 91 แล้วแหละ แต่ตกใจว่าทำไม 90+ มันมีเยอะขนาดนี้ เพราะตอนนั้นเป็นพรีสที่เลเวลสูงเกือบที่สุดของ sv แข่งกับ Liv Tyler ตอนนั้น ซึ่งเป็นแมกนัสที่โด่งดังเหมือนกัน กิล UT ซึ่งก็เป็นกิลล่าบอสที่แรงพอกัน) ก็ค่อยๆ ทำความรู้จักกับคนในกิลมาเรื่อยๆ เริ่มสนิทกับทุกคน

ช่วง guild war แรกๆ กิลเราเป็นกิลที่แข็งมากๆ ครองบ้าน lv 100 มาควบคู่กับบูสและ Be ตลอด สมัยนั้น พันกิฟ เป็นพันที่แข็งที่สุด แต่ต่อมา ก็เกิดขัดแย้งกันเองกับกิลบูส 1 เพราะความม่อของไอ่ตั้ม(อีกแล้ว) ไปม่อ เอ๋ Aramis แฟนใครในตอนนั้นวะ จำไม่ได้ละ ก็เลยผิดใจกัน หลังๆ มามีคนเลิกไปเยอะ ทั้งต้องทำงาน ตั้งใจเรียนให้จบ ฯลฯ ความแข็งของกิลก็เลยลดไป แต่ก็ยังดีที่มีเด็กรุ่นใหม่ๆ มาช่วยสานต่อกิลให้ยังคงอยู่ได้จนทุกวันนี้